- Μακρινίτσα
- I
Ορεινός οικισμός (υψόμ. 600 μ., 898 κάτ.) στην πρώην επαρχία Βόλου του νομού Μαγνησίας. Είναι χτισμένος σε απότομη πλαγιά του Πηλίου, στην οποία αφθονούν τα νερά και η πυκνή βλάστηση, με μοναδική θέα προς τον Παγασητικό κόλπο, γι’ αυτό και έχει χαρακτηριστεί επίσημα «τόπος παρουσιάζων ιδιαίτερον φυσικόν κάλλος». Αποτελεί έδρα της ομώνυμης κοινότητας.Στην περιοχή της Μ. υπάρχουν σπήλαια στα οποία βρέθηκαν αρχαία λείψανα. Τα σπήλαια αυτά βρίσκονται στις τοποθεσίες Ξεριάς, Σαρακηνός, Λέστιανη και Κοκκινόπετρα. Αξιομνημόνευτες είναι οι εκκλησίες της Κοίμησης της Θεοτόκου και τα κοντινά της παρεκκλήσια του Αγίου Νικολάου, της Αγίας Μαγδαληνής και των Αγίων Πάντων καθώς και εκείνη του Αγίου Ιωάννη· επίσης η μεγάλη μνημειακής κατασκευής βρύση της πλατείας όπου βρίσκεται ο ναός του Αγίου Ιωάννη. Στη Μ. υπάρχει και Μουσείο Λαϊκής Τέχνης.Ιστορία. Η Μ. ιδρύθηκε κατά τα τέλη του 12ου αι. Πρώτος οικιστής της ήταν ο δυνάστης της Δημητριάδας Κομνηνός Δούκας Άγγελος Κωνσταντίνος ο Μαλκασσινός, που ίδρυσε και τη μονή της Παναγίας της Μ. περίπου το 1190. Την περίοδο της τουρκοκρατίας η Μ. είχε αναπτύξει έντονη οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα, ήταν μάλιστα η πρωτεύουσα των βακουφικών κωμοπόλεων του Πηλίου. Στη διάρκεια της επανάστασης του 1878, σε μάχη κοντά στη Μ., οι επαναστάτες αντιμετώπισαν επί 11 ώρες τον τουρκικό στρατό και τελικά τον νίκησαν.II
Ο παραδοσιακός οικισμός Μακρινίτσα του Πηλίου.
Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 375 μ., 365 κάτ.) στην πρώην επαρχία Σιντικής του νομού Σερρών. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Κερκίνης.
Dictionary of Greek. 2013.